Een bericht vanuit de toekomst!
Door: Anne Verheijen
Blijf op de hoogte en volg Anne
07 Januari 2014 | Nepal, Kathmandu
Toekomst? Jazeker, het is vandaag 23-09-2070 in Kathmandu, Nepal, de plek waar Sharon en ik een paar dagen geleden zijn gearriveerd. Blijkbaar is de kalender van de Nepalezen enkele jaren eerder gestart.
Om toch een beetje contact te houden met alle thuisblijvers (of wereldreizigers op een andere locatie) heb ik besloten af en toe via deze weg wat te laten weten. Zoals de meesten zullen weten, zijn Sharon en ik namelijk naar Nepal vertrokken voor acht weken keuze-coassistentschap in het Kanti kinderziekenhuis in Kathmandu, waarna we vijf weken zullen gaan reizen door het land en gaan genieten van het feit dat we dan zojuist onze studie afgerond hebben! Inmiddels enkele dagen na aankomst zijn we al wat gewend aan deze totaal nieuwe omgeving.
Kathmandu is een chaotische stoffige stad, met veel verkeer, mensen, dieren, uithangborden, vlaggetjes, elektriciteitskabels, tempels en smog. Gelukkig overnachten Sharon en ik deze acht weken bij een zeer vriendelijk en behulpzaam Nepalees gezin. Het huis ligt een eindje weg van ons stageadres en van het centrum, maar het ligt in een prettige buurt en heeft vanaf het dak een prachtig uitzicht op Kathmandu, de vallei en de bergen eromheen. Het huis zelf is koud, omdat het ’s nachts afkoelt tot onder 0 en het huis geen verwarming heeft, maar gezellig. Op dit moment zijn er in Kathmandu regelmatig power cuts, waardoor we 12 uur per dag geen stroom hebben. Omdat in het huis ook regelmatig andere toeristen overnachten, ontmoeten we veel andere mensen (van onze leeftijd). Verder zien we maar weinig toeristen in Kathmandu. De man des huizes (Suraj) heeft ons de eerste dagen delen van Kathmandu laten zien en heeft ons geleerd te reizen naar onze stageplek, iets wat niet zo gemakkelijk is zoals in Nederland. Inmiddels kunnen we al zelfstandig reizen, zonder afgezet te worden, jeuj! Daarnaast heeft hij ons kennis doen maken met de Nepalese keuken en ik moet zeggen dat het eten hier erg lekker is. In de afgelopen dagen hebben we onder andere een van de grootste stupa’s ter wereld gezien, één van de drukste markten ter wereld en een Hindoeïstisch tempelcomplex waar in de avond een ritueel voor de god Shiva uitgevoerd werd. Komende donderdag gaan we met het gezin mee naar het ‘rice feeding’ ritueel van hun zoontje Tin Tin. Wanneer een kind 6 maanden wordt, wordt dit ritueel uitgevoed in een Hindoeïstische tempel. Daarnaast zal Suraj ons in het weekend meenemen naar een dorpje buiten Kathmandu, om ons het echte leven van de Nepalezen te laten zien en om te hiken naar een plaats waar een geweldig uitzicht zou zijn over de bergen en de vallei. Er staat ons dus nog heel wat te wachten!
Natuurlijk wordt er ook nog stage gelopen. We zijn er zondag al even gaan kijken, maar vandaag was onze tweede dag in het ziekenhuis. We lopen op dit moment mee met de artsen van de General Medicine department. De eerste dag viel helaas was tegen omdat de artsen ons negeerden en alle communicatie in het Nepalees ging. Door mee te lezen met de Engelstalige status konden we nog een en ander meekrijgen. Vandaag liep er een professor mee met de rondes en hij overlegde wel in het Engels en legde af en toe wat aan ons uit, dus dat was een stuk beter! Hoewel alle artsen Engels spreken, is het niveau niet geweldig. Gisteren vroeg één van de artsen ons “are you sisters?”, waarop de andere arts zei “no, they are doctors too!”, haha. Het ziekenhuis zelf ziet er niet goed onderhouden uit, verder is het erg koud en stinkt het. Wat goed is, is dat er bedden zijn voor patiënten die geen geld hebben: zij ontvangen gratis behandeling inclusief gratis maaltijden. Na deze week hopen we mee te lopen op andere afdelingen, want we hebben begrepen dat het daar leuker is (lees: meer uitleg).
Zo alles bij elkaar hebben we tot nu toe een zeer intrigerende ervaring hier in Nepal, een ervaring die ons zeker bij zal blijven. Doordat we steeds meer wennen aan alles wat er om ons heen gebeurt, kunnen we ook steeds meer genieten van alle mooie dingen! Ik hoop dat jullie het allemaal goed maken in Nederland. Ik ben regelmatig (wanneer er geen power cut is), op Skype te vinden, dus voeg me gerust toe (anneverheijen@gmail.com)!
Liefs,
Anne
Om toch een beetje contact te houden met alle thuisblijvers (of wereldreizigers op een andere locatie) heb ik besloten af en toe via deze weg wat te laten weten. Zoals de meesten zullen weten, zijn Sharon en ik namelijk naar Nepal vertrokken voor acht weken keuze-coassistentschap in het Kanti kinderziekenhuis in Kathmandu, waarna we vijf weken zullen gaan reizen door het land en gaan genieten van het feit dat we dan zojuist onze studie afgerond hebben! Inmiddels enkele dagen na aankomst zijn we al wat gewend aan deze totaal nieuwe omgeving.
Kathmandu is een chaotische stoffige stad, met veel verkeer, mensen, dieren, uithangborden, vlaggetjes, elektriciteitskabels, tempels en smog. Gelukkig overnachten Sharon en ik deze acht weken bij een zeer vriendelijk en behulpzaam Nepalees gezin. Het huis ligt een eindje weg van ons stageadres en van het centrum, maar het ligt in een prettige buurt en heeft vanaf het dak een prachtig uitzicht op Kathmandu, de vallei en de bergen eromheen. Het huis zelf is koud, omdat het ’s nachts afkoelt tot onder 0 en het huis geen verwarming heeft, maar gezellig. Op dit moment zijn er in Kathmandu regelmatig power cuts, waardoor we 12 uur per dag geen stroom hebben. Omdat in het huis ook regelmatig andere toeristen overnachten, ontmoeten we veel andere mensen (van onze leeftijd). Verder zien we maar weinig toeristen in Kathmandu. De man des huizes (Suraj) heeft ons de eerste dagen delen van Kathmandu laten zien en heeft ons geleerd te reizen naar onze stageplek, iets wat niet zo gemakkelijk is zoals in Nederland. Inmiddels kunnen we al zelfstandig reizen, zonder afgezet te worden, jeuj! Daarnaast heeft hij ons kennis doen maken met de Nepalese keuken en ik moet zeggen dat het eten hier erg lekker is. In de afgelopen dagen hebben we onder andere een van de grootste stupa’s ter wereld gezien, één van de drukste markten ter wereld en een Hindoeïstisch tempelcomplex waar in de avond een ritueel voor de god Shiva uitgevoerd werd. Komende donderdag gaan we met het gezin mee naar het ‘rice feeding’ ritueel van hun zoontje Tin Tin. Wanneer een kind 6 maanden wordt, wordt dit ritueel uitgevoed in een Hindoeïstische tempel. Daarnaast zal Suraj ons in het weekend meenemen naar een dorpje buiten Kathmandu, om ons het echte leven van de Nepalezen te laten zien en om te hiken naar een plaats waar een geweldig uitzicht zou zijn over de bergen en de vallei. Er staat ons dus nog heel wat te wachten!
Natuurlijk wordt er ook nog stage gelopen. We zijn er zondag al even gaan kijken, maar vandaag was onze tweede dag in het ziekenhuis. We lopen op dit moment mee met de artsen van de General Medicine department. De eerste dag viel helaas was tegen omdat de artsen ons negeerden en alle communicatie in het Nepalees ging. Door mee te lezen met de Engelstalige status konden we nog een en ander meekrijgen. Vandaag liep er een professor mee met de rondes en hij overlegde wel in het Engels en legde af en toe wat aan ons uit, dus dat was een stuk beter! Hoewel alle artsen Engels spreken, is het niveau niet geweldig. Gisteren vroeg één van de artsen ons “are you sisters?”, waarop de andere arts zei “no, they are doctors too!”, haha. Het ziekenhuis zelf ziet er niet goed onderhouden uit, verder is het erg koud en stinkt het. Wat goed is, is dat er bedden zijn voor patiënten die geen geld hebben: zij ontvangen gratis behandeling inclusief gratis maaltijden. Na deze week hopen we mee te lopen op andere afdelingen, want we hebben begrepen dat het daar leuker is (lees: meer uitleg).
Zo alles bij elkaar hebben we tot nu toe een zeer intrigerende ervaring hier in Nepal, een ervaring die ons zeker bij zal blijven. Doordat we steeds meer wennen aan alles wat er om ons heen gebeurt, kunnen we ook steeds meer genieten van alle mooie dingen! Ik hoop dat jullie het allemaal goed maken in Nederland. Ik ben regelmatig (wanneer er geen power cut is), op Skype te vinden, dus voeg me gerust toe (anneverheijen@gmail.com)!
Liefs,
Anne
-
07 Januari 2014 - 17:12
Joke:
Hey Anne,
Leuk, zo'n berichtje uit de toekomst ;P. Fijn om te lezen dat er vandaag iets meer aandacht aan jullie werd besteed in het ziekenhuis. Voor donderdag alvast veel plezier gewenst bij het rice feeding ritueel!
Tot "skype's" of "whats apps" (heb het inmiddels helemaal door ;)
Liefs,
Mam -
07 Januari 2014 - 20:15
Petra Leussink:
Fijn om iets van jullie verhalen te horen. Ik ben een tante van Sharon. Groetjes. -
07 Januari 2014 - 20:27
Desiree:
Wat een super verslag, Anne. Ik zie het allemaal zo voor me, en geniet er erg van. Hopelijk gaan jullie gauw naar de andere afdeling, waarze met jullie wel wat beter in het Engels converseren. Geniet van alles want de tijd gaat snel. Lief, kus, Desiree -
08 Januari 2014 - 12:42
J.Langenberg (opa):
Een interessant verslag Anne. En ik kan me er het een en ander bij voorstellen over de omstandigheden aldaar. Maar na enkele dagen vind je alles normaal. Verder veel succes met deze stage.
Liefs opa. -
08 Januari 2014 - 18:41
Ellebel:
Hey Anne,
Erg leuk om te horen hoe het daar is (lekkere standaardzin), maar ik meen het wel degelijk ;)! Maar wat een drukte zeg op straat! Ook erg fijn dat het eten in ieder geval lekker is, en in het ziekenhuis zal het hopelijk snel genoeg ook beter gaan. Het lijkt me ook leuk dat je leert hoe het er in een Nepalees gezin aan toe gaat.
Veel plezier nog! -
09 Januari 2014 - 01:56
Anouk:
heee! leuk om vanuit Indonesie iets over nepal te lezen! succes de komende weken, geniet er idd van want het is zo voorbij! en hopelijk leer je af en toe ook nog wat dingen ;)
liefs anouk en lisa -
09 Januari 2014 - 09:13
Jet:
Hoi Anne,
Nog gefeliciteerd met het behalen van je diploma!!!
De reis naar Nepal is een mooie traktatie voor het harde werken.
Geniet er volop van!
Groet, Jet -
11 Januari 2014 - 13:30
Lianne :
Leuk hoor om te horen hoe het daar is. Hoop dat je snel went aan het werken daar. Zal wel heel anders zijn dan in Nederland. Heel bijzonder om in Nepal te werken en te wonen tijdelijk. Geniet ervan,
groetjes Lianne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
